خـــبـــــرهــــایـی از آهندان

من خودم به مدت 20 سال خانواده های اطراف را از خواب بیدار می کردم تا آنها سحری بخورند تا اینکه یک نفر به من گفت: که چرا دیگران را از خواب بیدار می کنی!!؟ شاید یک نفر نخواهد روزه نگه دارد.

در هنگام افطار هم نه اذانی بود نه رادیو و تلویزیونی و ... همه ی ما سر یک ساعت معینی روزه ی خود را می شکستیم .

یک بار در زمان نوغان یا همان پرورش کرم ابریشم بود و ما سر باغ رفته بودیم و روزه داشتیم. حاج محمدعلی خان از لاهیجان به آهندان آمد و خبر آورد که بیایید افطار کنیم که عید شده است و فردا روز نماز عید فطر را خواندیم.

در شب های ماه رمضان همه ی اهالی به ترتیب هرشب روزه خوان را به همراه همسایه ها و آشنایان خود دعوت می کردندو مداح هایی از بیرون به آهندان می آمدند و بعضی از آنها آهندانی بودند که از جمله ی آنها می توان به مرحومان حاج آقایی درویش پور - حاج محمد رمضانزاده - حسین بابایی و مشتی علی گل نوروزی اشاره کرد. 

قسمتی از گفته های حاج گلعلی اسماعیل زاده آهندانی